Het reizen in het openbaar vervoer betekent soms voor vrouwen ‘per ongeluk’ betast worden, aangestaard worden of gewoon direct lastiggevallen worden. Dit is iets wat in alle landen over de wereld gebeurt. In het ene land wat meer dan in het ander. Sommige landen nemen maatregelen om de vrouwen in bescherming te nemen tegen ongewenste intimiteiten en toenaderingen in bussen, trams, treinen en metro’s. Zo kennen bijvoorbeeld India, Indonesië en Maleisië speciale vrouwenwagens en soms zelfs complete bussen of treinen die alleen maar toegankelijk zijn voor vrouwen.
In Kuala Lumpur spraken we Lizzy, die uit Londen komt en daar dagelijks met de Londense metro naar haar werk reist. Ze vertelt ons dat ze toch te vaak meemaakt dat mannen te dicht in haar ‘personal space’ komen. Soms krijgt ze toespelingen of voelt ze in een drukke metro ineens ergens een hand die daar niet thuishoort. Ze zegt dat het reizen in de speciale vrouwenwagons een verademing is. Ze heeft niet alleen het gevoel dat ze niet meer op haar hoede hoeft te zijn, een bijkomend voordeel is dat de vrouwenwagons in de spits minder druk zijn dan de normale wagons.
Niet alleen in landen als India of Maleisië was het als vrouw soms zeer onaangenaam om met het openbaar vervoer te reizen, ook in ons eigen Nederland lees je steeds vaker dat vrouwen maar vooral pubermeisjes lastig gevallen worden. Dit gebeurt vaak door groepjes jongens, waardoor ze zich helemaal weerloos voelen. Misschien een idee om ook hier speciale vrouwenwagons in te voeren? Ik weet zeker dat veel vrouwen (en ouders van tienerdochters) dit een verademing zouden vinden.
