Het zal weinigen ontgaan zijn dat ook Corendon nu flink in gaat zetten op Ibiza. Met een eigen hotel én winterzonvakanties naar dit vrolijke feesteiland gaan Cor en Don de concurrentie aan met TUI, Sunweb en andere reisaanbieders die Ibiza vakanties verkopen. Het magische Ibiza wordt nu ook massaal aangeboden aan Jan Modaal. Is dat een goed idee of behoort Ibiza exclusief toe aan hippies, feestgangers en jetsetters?
Wie in de geschiedenis van Ibiza duikt die ziet dat het eiland vooral furore maakte als hippiebestemming. Terwijl het massatoerisme op buureiland Mallorca al volop op gang begon te komen was Ibiza vooral nog een zweverige bestemming. Het waren vooral de alternatieve figuren die op het eiland vertoefden. Nadat de hippies volgde de hippe stappers. Ibiza kwam bekend te staan als hét eiland van Europa (of misschien wel van de hele wereld) waar je uitstekend kon feesten. Extravagante mensen, gays, liefhebbers van housemuziek en in een later stadium ook de jetset vond in toenemende mate hun weg naar Ibiza. Ibiza was seks, drugs en house.
Het grappige is dat begin jaren negentig, toen het eiland haar eerste piek als feesteiland beleefde, de gemiddelde Libelle-lezers en Panorama-man geen idee hadden wie de goede DJ’s op dat moment waren. Nu weet bijna iedere Nederlandse moederkloek wie Tiësto, Armin van Buren en Hardwell zijn. Gasten als Hardwell en Martin Garrex waren amper uit de luiers toen Ibiza helemaal hot waren.
Daarnaast behield het eiland ook haar zweverige karakter. Mensen kwamen (en komen nog steeds) voor rust en reiniging van lichaam en geest. Yogareizen en detoxtoerisme deden het goed. Deze kant van Ibiza bestaat absoluut nog steeds. Het spirituele karakter van Ibiza lijkt echter wel wat ondergesneeuwd te raken door het massatoerisme van tegenwoordig.
Tegenwoordig zie je op Ibiza niet alleen meer een overdaad van mooie mensen op Ibiza. Het eiland wordt steeds meer overspoeld met normale mensen zoals jij en ik. Mensen die niet het lijf hebben van een jonge god(in), waarbij de jaren soms al wat gaan tellen of die met hun kinderen naar Ibiza komen voor een gezinsvakantie. Je merkt wel dat er een soort van natuurlijke selectie plaatsvindt. Met kids kom je de clubs niet binnen, in de dure beachclubs komen vaak vrijwel alleen mensen met een bovenmodaal inkomen en wie in een luxe villa op Ibiza verblijft die zit op veilige afstand van het plebs. En waar de doorsnee toerist die graag wil stappen vooral naar Ushuaïa gaat, daar trekt een club zoals Amnesia nog steeds hoofdzakelijk het hardcore uitgaanspubliek aan.
De jetset en de pure housefans van het eerste uur vragen zich misschien hardop af wat de vliegtuigen vol paupers ineens op hun eiland doen. Het grappige is juist dat zij die zo denken misschien wel missen waar de kracht van Ibiza in schuilt: liefde, vrede, acceptatie, delen en saamhorigheid. Wie denkt dat Ibiza alleen van zijn of haar ‘soort mensen’ is die snapt Ibiza niet en hoort er zelf misschien niet thuis. Ibiza is van iedereen, behalve van mensen die dat niet vinden.
