Tijdens onze reis naar Ibiza deze zomer bezochten we enkele keren de baai Sa Caleta. Al de eerste keer werden we verliefd op dit rustige baaitje dat door hoge rode kliffen omringd is. Het laatste bezoek aan Sa Caleta heeft echter voor een bittere nasmaak gezorgd. Zoals ze vorige twee keren hadden we ook dit keer zonnebedjes en parasols gereserveerd, die bij restaurants Sa Caleta horen. De deal die bij ons bekend was, was dat je per bedje en parasol tien euro moest betalen, maar dat je daarvoor tegoed krijgt dat je op kunt maken aan eten en drinken. Dit keer gingen we met vrienden naar Sa Caleta. Dat betekende acht bedjes plus 4 parasols. Tussendoor zijn we in het restaurant gaan lunchen. De rekening bedroeg iets minder dan 150 euro voor de lunch.
Toen we aan het eind van de middag de drank af wilden rekenen die we op het strand verteerd hadden, werd ons medegedeeld dat we 120 euro af moesten rekenen in plaats van de nog geen 60 euro die we daadwerkelijk opgedronken hadden. Op het moment dat ik aangaf dat we al 150 euro afgerekend hadden en ook dat bonnetje lieten zien, vertelde de baas van restaurant Sa Caleta ons dat de rekeningen van wat je op het strand verteert en wat je in het restaurant opmaakt los staat van elkaar. Onze argumenten dat deze spelregels nooit kenbaar zijn gemaakt en dat we al voor bijna 150 euro opgemaakt en afgerekend hadden, maakten voor hem niet uit. Omdat ik meer fatsoen in mijn lijf heb dan dit zielige mannetje heb ik met tegenzin 120 euro afgerekend voor nog geen zestig euro aan drank. Daarna zijn we lekker naar het vlakbij gelegen Blue Marlin gegaan, waar we nog genoten hebben van een paar heerlijke drankjes.
Ik heb het gevoel genaaid te zijn voor zestig euro. Om een discussie niet uit te laten lopen op een conflict dat uit de hand loopt heb ik het zielige mannetje zijn onterechte zestig euro fooi gegeven. Ik geloof echter in karma en denk dat de schoft dit op de een of andere manier krijgt.
