Het eten aan boord van vliegtuigen heeft niet altijd de uitstraling en smaak van een topgerecht. In veel gevallen is dat zelfs een understatement. Excuses dat de smaak anders is in een vliegtuig en dat het technisch niet eenvoudig is om een goede maaltijd voor te schotelen is wat je te horen krijgt van luchtvaartmaatschappijen. Dat je dit soort verhalen naar het land der fabeltjes kunt verwijzen bewijzen maatschappijen zoals KLM, die in de business class over het algemeen smaakvolle gerechten serveren. Ook in de economyclass van KLM is het over het algemeen nog wel prima te doen.
Dat het ook anders kan bewees Air Berlin afgelopen zaterdag op de vlucht van Cancún naar Düsseldorf. Wat ze serveerden leek twee keer doodgegaan te zijn. De eerste keer tijdens het slachten van de kip, de tweede keer waarschijnlijk tijdens het opwarmen van de “kip” met rijst. Het resultaat was een bijna ondefinieerbare smakeloze verzameling van iets wat voor kipblokjes door moest gaan. De saus was door uitdroging bijna helemaal verdwenen. Wie de pasta genomen had kwam er niet veel beter vanaf. Uitgedroogde fusilli met snippers er door heen van wat waarschijnlijk ooit spinazie is geweest.
Niet voor niets dat op vluchten waar passagiers moeten betalen voor een maaltijd, het aantal geconsumeerde vliegtuigmaaltijden flink afneemt. Meegebrachte boterhammen en broodjes die al uren in de handbagage zitten die smaken over het algemeen nog beter dan wat de luchtvaartmaatschappijen ons voorschotelen. Zolang het voor niets lijkt te zijn (natuurlijk betaal je via je vliegticket voor je maaltijd) werkt het gros van de passagiers het veevoer gewoon weg. Wat mij betreft kappen ze met het aanbieden van ‘gratis’ eten en verhogen ze de kwaliteit naar business class niveau. Vraag er dan maar een reële prijs voor, maar houd alsjeblieft op met onze smaakpapillen te mishandelen.
