Tijdens twee weken Ibiza kregen we het gevoel dat alles en iedereen jong, knap en hip is. Dat gevoel ontstaat als je je begeeft in de clubs van Ibiza, aan de stranden en als je verblijft aan de hippe beachclubs aan de fraaie stranden. Dat gevoel verdwijnt zodra je het dorp Es Canar betreedt. Sommige mensen zullen zich ongetwijfeld beledigd voelen als ze dit stuk lezen, maar voor mij is Es Canar het voorbeeld van reuk nog smaak, van de saaie middelmaat, van het niet-hippe Ibiza. Es Canar is een toeristendorp dat ooit op de tekentafel ontstaan is.
Es Canar is een voorbeeld van een toeristenplaats die eigenlijk op heel veel andere plekken in Spanje en zelfs in andere landen had kunnen staan. Ik zie bijvoorbeeld overeenkomsten met massatoeristische badplaatsen aan de Costa Blanca, Costa Brava, Costa del Sol, Tenerife, Gran Canaria maar ook op Cyprus en Malta. Zo zie ik duidelijke overeenkomsten met bijvoorbeeld Paphos op Cyprus.
Wat is kenmerkend voor een doorsnee toeristenplaats aan de Middellandse Zee?
Volgens ons dit:
- hotelcomplexen van vijf tot zes verdiepingen hoog aan de kust zonder enige vorm van hoogstaande architectuur
- het toeristentreintje
- een vaste kermis in het hart van het stadje
- menukaarten die vooral internationale gerechten hebben waarbij de prijs doorslaggevend lijkt te zijn
- happy hours
- winkels waar vooral toeristenzooi en ander meuk te koop is
- vooral veel gezinnen en onopvallende mensen
In Es Canar ontbreekt iedere vorm van smaak of hipheid. Gelukkig maar. Dit zorgt ervoor dat Ibiza bijna een normale vakantiebestemming is, waar ook schreeuwende kinderen, bierbuiken en uitgezakte borsten een plekje weten te vinden.
Een dag per week wordt de suffigheid schijnbaar verstoord. Dat is op de woensdag als de hippiemarkt gehouden wordt in vakantiedorp Punta Arabi. Op dat moment komt men vanaf heel Ibiza naar Es Canar om tussen de honderden kraampjes te wandelen. Een deel van deze bezoekers combineert dit met een bezoek aan het dorp.
